هیدروسل به حالتی گفته می شود که اطراف بیضه با مایع پر شده و موجب تورم کیسه بیضه شود. معمولا این حالت نیازی به درمان ندارد، اما در صورت بروز التهاب، فرد باید به پزشک مراجعه کند.
نزدیک به ۱۰ درصد نوزادان پسر با هیدروسل متولد می شوند اما اغلب آنها در طی یک ماه اول، بدون درمان بهبود می‌یابند. این در حالی است که مردان در هر سنی (اغلب بالای ۴۰ سال) به علت التهاب یا صدمه به کیسه بیضه، ممکن است به هیدروسل مبتلا شوند.
هیدروسل خفیف معمولا بدون درد و یا هر گونه عارضه دیگری بوده و هیچ تهدیدی برای بیضه ها نیست مگر اینکه بزرگ شود و اثر فشار و گرمای ناشی از تجمع مایع دور بیضه، سبب آسیب به بیضه شود.
چنانچه فرد دچار تورم کیسه بیضه شود باید به پزشک مراجعه نماید تا علل دیگر همچون سرطان بیضه و حالات دیگر را بررسی نماید بنابراین تمام مردان مبتلا به هیدروسل باید تحت سونوگرافی بیضه قرار بگیرند.
در بسیاری از موارد، هیدروسل با فتق کشاله ران همراه است. در این موارد به علت ضعف دیواره شکمی، قسمتی از روده به داخل کیسه می‌رود که نیاز به درمان دارد.
هیدروسل دو نوع مرتبط و غیر مرتبط دارد.
نوع غیر مرتبط
هیدروسل غیر مرتبط زمانی اتفاق می افتد که کیسه بسته شود، اما بدن شما مایع را جذب نکند. مایع باقی مانده معمولا در مدت یک سال جذب بدن می شود.
نوع مرتبط
هیدروسل مرتبط زمانی اتفاق می افتد که تمام مسیر کیسه ی اطراف بیضه ی شما بسته نشود. این موضوع به مایع اجازه میدهد که به داخل و بیرون جریان داشته باشد.
علائم هیدروسل
معمولا هیدروسل ایجاد درد نمی کند. تنها علامت هیدروسل تورم کیسه ی بیضه است. مردان بزرگسال مبتلا به هیدروسل ممکن است احساس سنگینی در کیسه ی بیضه داشته باشند. در بعضی موارد، ممکن است ورم در صبح بدتر از شب باشد.
برای تشخیص هیدروسل، پزشک یک معاینه ی بالینی انجام خواهد داد. اگر شما دچار هیدروسل باشید، کیسه ی بیضه ی شما متورم خواهد شد، اما دردی نخواهید داشت. پزشک از میان کیسه ی پر از مایع نمی تواند به خوبی بیضه ی شما را احساس کند.
پزشک ممکن است برای وجود درد واکنشی بیضه شما را بررسی کند و یا به کیسه ی بیضه شما نور بتاباند. این کار به پزشک اجازه میدهد که ببیند آیا مایع در کیسه ی بیضه تجمع یافته است یا خیر.
اگر مایع وجود داشته باشد، کیسه ی بیضه به نور اجازه ی عبور می دهد و کیسه ی بیضه ی شما در اثر عبور نور، روشن به نظر خواهد رسید. با این حال اگر کیسه ی بیضه ی شما در اثر یک توده ی جامد (سرطان) متورم شده باشد، نور نمی تواند از کیسه ی بیضه عبور کند. این آزمایش نمی تواند تشخیص قطعی را مشخص کند، اما می تواند بسیار کمک کننده باشد.
غالبا، ممکن است پزشک برای ارزیابی فتق، تومور، یا دیگر علت های ممکن برای تورم کیسه ی بیضه یک سونوگرافی برای شما درخواست کند.
اگر نوزاد شما هیدروسل داشته باشد، احتمال دارد که حدود بعد از یک سال خود به خود برطرف شود. اگر هیدروسل خود به خود برطرف نشود یا بزرگ تر شود، ممکن است به جراحی نیازشود.
هیدروسل خفیف معمولا نیاز به درمان ندارد درصورتیکه هیدروسل باعث ایجاد عارضه و یا ناراحتی شود و یا از نوع مرتبط باشد (نوعی از هیدروسل که با فتق همراهی دارد) هیدروسل از طریق جراحی اصلاح می شود.
عمل جراحی
جراحی هیدروسل بصورت سرپایی (Day Care) و تحت بی حسی موضعی و یا بیهوشی خفیف بوده و بیمار غروب روز جراحی از بیمارستان مرخص است. یک برش کوچک روی شکم یا کیسه ی بیضه شما زده شده تخلیه مایع، ترمیم لازم را انجام میدهد.
خطرات مرتبط با عمل شامل موارد زیر هستند:
- لخته شدن خون یا خونریزی
- صدمه به کیسه ی بیضه، مانند آسیب به عصب
- عفونت
کمپرس یخ، بیضه بند پشتیبان و استراحت مطلق، ناراحتی بعد از جراحی را کاهش خواهد داد. پزشک شما یک معاینه ی عمومی برای شما انجام خواهد داد، زیرا بعضی اوقات هیدروسل ممکن است دوباره بازگردد.
آسپیراسیون با سوزن
یکی دیگر از گزینه های درمان هیدروسل تخلیه ی آن با یک سوزن بلند است. سوزن به درون کیسه وارد خواهد شد تا مایع را خارج کند. در بعضی از موارد، ممکن است دارویی تزریق شود تا از پر شدن دوباره ی کیسه جلوگیری کند. به علت احتمال بالای عود آسپیراسیون با سوزن برای کسی توصیه می شود که در خطر بالای عوارض حین جراحی قرار داشته باشد. شایع ترین عارضه ی جانبی آسپیراسیون با سوزن، درد گذرا در کیسه ی بیضه و خطر عفونت می باشد.
احتمالا ۱الی ۲ هفته نتوانید به فعالیت های طبیعی خود بازگردید. این شامل پرهیز از باز نشستن، مانند دوچرخه سواری، برای حداقل سه هفته است. همچنین در این زمان باید از انجام دیگر فعالیت های تنش زا خودداری شود. بخیه های محل برش جذبی بوده و خود به خود از بین می روند، اما ممکن است پزشک شما بخواهد که چند هفته بعد آن را بررسی کند. پاک نگه داشتن محل با استفاده از دوش گرفتن می تواند به جلوگیری از عفونت کمک کند.