اختلال نعوظ به وضعیتی گفته می شود که مرد در طول رابطه جنسی قادر به رسیدن و یا حفظ نعوظ نمی باشد.
هنگامی که آلت تناسلی مرد توانایی ایجاد نعوظ یا حفظ نعوظ به مدت کافی جهت انجام عمل مقاربت جنسی، (بزرگ و سفت شدن آلت مردان را نعوظ میگویند) را ندارد .اکثر مردان گاهی اوقات، برخی از مشکلات سخت شدن یا نعوظ ماندن آلت تناسلی را تجربه کرده اند، اما این اختلال نعوظ نامیده نمیشود که باعث نگرانی شود. تنها در صورتی که در عملکرد جنسی مشکل ایجاد کند و آنرا غیر ممکن سازد و سبب نارضایتی مداوم شود، اختلال نعوظ نامیده میشود .
نعوظ بر دو نوع است :
نعوظ روانی که فرد با دیدن یا شنیدن یا رفتارهای محرک جنسی از طریق ذهن مغز را تحریک می کند و از همان جا اعصاب، تحریکات را از راه نخاع به آلت تناسلی می رسانند.
نعوظ رفلکسی که با تماس پوستی اتفاق می افتد. هرگونه تغییر یا اختلال در دستگاه عصبی یا عروقی مانع از نعوظ طبیعی در مرد خواهد شد. اختلال نعوظ هم منشأ جسمی دارد و هم منشأ روانی.